12 maja 2008 r. we Wrocławiu odbyła się konferencja pt. „Kategoria 'INNEGO’ w naukach społecznych oraz praktyce życia publicznego. Konferencja została zorganizowana przez Dolnośląską Wyższą Szkołę Służb Publicznych „ASESOR” we Wrocławiu.
___Współcześnie doświadczenie przez jednostkę inności, marginalizacji jest czymś więcej niż niemożnością przekazywania swoich doświadczeń. Zdaniem ks. Profesora Józefa Tischnera, „INNOŚĆ” związana jest z niemożnością zrozumienia i porozumienia, wynikającą z rożnych poziomów egzystencji. Towarzyszy temu Tischnerowska „ucieczka człowieka od człowieka” – bezpośrednia izolacja fizyczna, uciekanie od widoku drugiej osoby, ale może to być także zerwanie więzów dialogu, niechęć porozumienia się, wynikające z przeświadczenia, że drugi człowieka nosi w sobie zło i jest źródłem zagrożenia.
___Ryszard Kapuściński pisał, że ludzie dość często za „INNYCH” przywykli uważać tych należących do innej kultury, o innym kolorze skóry czy posługujących się innnym językiem. Nawiązywał do szeroko rozumianego zagadnienia otwartości na drugiego człowieka, przypominał, że spotkanie i poznanie „INNEGO”, obcego jest największym wyzwaniem naszych czasów. Wynikiem spotkania nazywał zarówno wojnę, jak i odgradzanie się za pomocą mechanizmów dyskryminacyjnych.
___W pedagogice istnieje kategoria „ZNACZĄCEGO innego” („osoby znaczącej”), który w procesie socjalizacji odgrywa istotną rolę w kształtowaniu się osobowości jednostki społecznej. Od znaczących innych człowiek uczy się podstawowych dla danego społeczeństwa ról społecznych.
___W demokracji podstawowym założeniem jest poszanowanie pluralizmu i praw mniejszości. W dużej mierze od działań politycznych i prawnych zależy miejsce i rola „Innego” w społeczeństwie, otwarcie tego społeczeństwa na jego prawa i wolności.
___Konferencja dała możliwość refleksji i krytycznej analizy „INNOŚCI”, a zwłaszcza barier funkcjonowania „Innych” w życiu społecznym. Za „INNEGO” uważa się: osobę obcą kulturowo, chorą czy niepełnosprawną, biedną, bezdomną, innej płci, kochającą inaczej, innej wiary itd. Taka osoba bywa traktowana jako: dziwna, niezrozumiala, niebezpieczna. Jak zatem odnajdywać takiego samego jak my człowieka w drugim człowieku ? Jak się zbliżyć i zrozumieć ? Każdy z nas jest „INNY”, ale wszyscy powinniśmy być równi – jak to osiągnąć ? Każdy ma też prawo do pozostania „INNYM”, bez konieczności podporządkowania sie skrajnej unifikacji, ukrytej czasem pod hasłami integracji społecznej oraz porządku prawnego i społecznego.
Źródło: ze wstępu prof. dr hab. L. Dziewięckiej-Bokun, dr J. Kędzior, dr A. Śledzińskiej-Simon.